ZWIJNENSTAL!

Onze Chambres d'Hotes ligt in een piepklein wijkje de Gavaron zo'n 4 km buiten het dorp. Om preciezer te zijn: aan de buitenrand van dit wijkje naast de smalle doorgaande weg naar Taradeau... Achter ons hebben wij nog een braakliggend terrein en links en rechts kleine stukjes bos en achter de wijk kilometers heuvellandschap, afwisselend met bossen en veel wijngaarden.
Veel vrije natuur met genoeg ruimte voor alle flora en fauna zou je zeggen. Nou nee, de everzwijnen uit de omgeving denken daar echt anders over. Elke avond zo rond de schemering sjokken er langs de weg hele families zwijn en zoeken in de buurt van onze huizen een braakliggend veldje om daar de hele nacht te gaan wroeten. Alle huizen in de omgeving zijn daarom ook stevig omheind want als deze families eenmaal bezig zijn blijft er weinig tuin over.... Zo bezoekt een rotte (zo heet 'n kudde) zwijnen al jaar en dag het vrij liggende veld achter ons huis. Zit je in onze lounge aan de zijkant van onze tuin dan hoor en met name ruik je ze al van verre aankomen, de hond slaat op tilt maar verder hebben we er eigenlijk geen last van. Samen met het geluid van de Cicaden en onze uil vormt hun geknor een aangenaam achtergrondkoor voor de zwoele zomeravonden.
Net als in Nederland begint het jachtseizoen in Frankrijk in Oktober en de Sangliers zijn een van de wildsoorten waar hier op gejaagd mag worden. Veel van het vlees wordt onder de jagers zelf verdeeld maar vanaf Oktober wordt het "zwijn" ook in de supermarkten en bij de slager aangeboden. De zwijnshaas is echt verrukkelijk en gewoon te prepareren zoals biefstuk, maar verschillende soorten stoofpotten van het vlees zijn ook erg geliefd. Ik heb het afgelopen vrijdag voor de Table d'Hotes gebruikt in de traditionele stoof Bourguignon en de runderlappen vervangen door de zwijnshaas.

Sanglier Bourguignon  (ca. 6 personen)

330 gr. sjalotten
1 winterwortel (ca.150 gr)
1 kg. zwijnshaas (te koop bij een goede wildzaak of de Hanos)
200 gr. gerookte spekblokjes
0,5 dl rode wijn
0,2 dl warm water
1 teentje knoflook
1 bakje champignons (250 gr)
6 takjes platte peterselie, fijngehakt
1 blokje vleesbouillon
1 tl tijm
2 el olijfolie
75 gr. boter
4 el bloem
peper, zout

De uien pellen en wortel schrappen en fijn snijden. Het vlees in stukjes van ca. 2x2 cm snijden en bestrooien met peper en zout. In een grote braadpan de olie en 50 gr. van de boter verhitten. Hierin de uien en spek ongeveer 5 minuten bakken, af en toe omscheppen. Daarna de uien en spekjes met een schuimspaan uit de pan halen. In het overgebleven bakvet het vlees in 5 minuten rondom bruin bakken. Ondertussen in een steelpan de wijn warm maken. Over het vlees de bloem strooien en goed omscheppen. Nu toevoegen: water, wijn, ui, spek, wortel, bouillonblokje en tijm. knoflook pellen en hierboven uitpersen. Met de deksel op de pan het vlees in ongeveer 2 uur gaar stoven op een heel zacht vuur. Ondertussen de champignons schoonmaken en halveren, in een koekenpan de rest van de boeter verhitten en de champignons bruin bakken. De champignons worden op het laatst aan het vleesmengsel toegevoegd, op smaak maken met peper en zout en garneren met de fijngesneden peterselie.

Heb je liever gewoon rundsvlees dan kan de zwijnshaas gewoon door dezelfde hoeveelheid runderlappen vervangen worden, de rest van het recept is exact hetzelfde.

 

 

 

 

TABLE D'HOTES

Het spettert (alweer) buiten, het is koud en met heimwee kijk ik terug op de prachtige, warme zomer in Lorgues. Ik weet dat het daar nu ook echt herfst is en een blik op mijn weerapp zegt dat de temperaturen daar de hele week rond de 14 graden liggen dus ook niet meer echt zomerweer. Altijd nog wel zo'n 7 graden warmer dan hier en met een zonnetje erbij. Uit ervaring weet ik dat we dan toch de hele dag buiten zijn en een lunch in een beschut hoekje behoort nog altijd tot de mogelijkheden.... dus het blijft toch nog een beetje behelpen hier. Om toch het Franse gevoel te houden hier in Nederland ben ik vorig jaar begonnen met een Table d'Hotes. Het principe is hetzelfde als in Frankrijk: mensen schuiven bij ons aan tafel en eten wat de pot schaft....
Natuurlijk heb ik het een beetje meer cachet gegeven: een gezellige ontvangst met een glaasje Prosecco van het huis en een verrassings 3 gangen menu. Het koken blijft hetzelfde als in Frankrijk, eerlijke pure gerechten, voornamelijk Mediterraan en van het seizoen.
Afgelopen vrijdag was de eerste Table d'Hotes avond van dit seizoen, een aankondiging op Facebook was het enige wat nodig was om de tafel weer vol te krijgen...er was zelfs deze keer een wachtlijst dus dat zegt genoeg. Het resultaat was weer een supergezellig avond met bekenden en onbekenden!

 

 

Wil je een keer meeeten kijk dan op mijn website www.anitahageman.nl voor de komende data en meer informatie.

Meegenieten van de recepten: ik zal er weer regelmatig een paar hier op de Blog zetten zodat jullie lekker zelf aan de slag kunnen.

 

 

 

 

 

 



 

WIJNTJE ERBIJ...?

Op de laatste dag van mijn "zomerreces" in de Provence is een boodschappentrip in de omgeving een verplichte afsluiting.....In de supermarkt worden nog snel allerlei noodzakelijk kruidenierswaren ingeslagen om de winter door te komen en een bezoek aan de Cooperative voorziet ons van de hoognodige alcoholische versnaperingen....

 

Bijna elke plaats in een wijngebied heeft wel een coöperatieve. Kleine en grote wijnboeren brengen hun oogst simpelweg naar de cooperation en bemoeien zich verder niet met de daadwerkelijke productie van de wijn waarvan de kwaliteit meestal acceptabel is, maar niet meer dan dat. De wijn is dan ook zeer betaalbaar. In Taradeau is het een ander verhaal, hier bruist het van het leven. Sinds een aantal jaren staat de coöperatieve erg goed bekend. Bezoekers komen van heinde en verre om wijn in te slaan, nadat ze vaak een half uur in de rij hebben gestaan. Het gaat hier zeker niet om een paar flessen, maar dozen en hele ladingen van de fameuze kartonnetjes (5 liter vacuümtapjes),belanden in de achterbak en tot op de achterbank van de auto. 

 

Sinds wij neerstreken in de Var zijn wij al vaste klant in Taradeau. Een klein onderzoek wees al snel uit dat wij de wijnen van deze coöperatieve lekkerder vonden dan die uit ons thuisdorp en sindsdien is deze wijn, zowel de rode als de rosé onze "huiswijn". Dit wil niet niet zeggen dat wij nooit iets anders drinken, regelmatig bezoeken wij ook een van de velen Chateaux in de directe omgeving en willen daar graag ook wat flesjes kopen. Maar als standaard huiswijn is de coöperatieve nog niet van z'n troon gestoten.

 

Nu in September is het helemaal een drukte vanjewelste op de Coöperatieve. Vanaf 7 uur 's ochtend is het een af en aan rijden van de kleine wijnkarretjes vol met versgeplukte druiven. De ladingen worden in het speciale depot gekiept, gewogen, gewassen en gaan daarna door de pers en na 'n paar dagen zijn de eerste vaten al gevuld....

 

 

...en kunnen wij binnenkort weer genieten van de lekkere Rougians en L'Oppidum!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PESTOKONING

Niet alleen mijn dochter staat in de keuken, ook mijn zoon. Hij is denk ik een van de grootste lekkerbekken die ik ken en het is een ramp om met hem boodschappen te gaan doen hier in Frankrijk...er belanden dan altijd zoveel extra spullen in m'n kar! Vanaf zijn jonge jaren staat hij al in de keuken bij mij, helpen met de Pasta draaien of gewoon in de pannen kijken.
Vanaf de basisschool hadden we elke vakantie "kinderrestaurant", samen mochten ze dan de boodschappen doen en koken en wij waren de gasten.... Later in de pubertijd werd het wat serieuzer en werd er 1 x per week door mijn zoon gekookt en ik was zijn koksmaatje. Zo heeft hij ook zijn absoluut favoriete gerecht leren maken Pesto (a la Genovese) en nu nog, als ik dit op het menu heb staan en hij is thuis, neemt hij de bereiding van mij over... en ik moet zeggen een betere Pesto ken ik niet!

Pesto
(ongeveer voor 3 tot 4 porties)

75 gr fijn gesneden basilicum of de helft basilicum en andere helft platte peterselie
2 eetlepels pijnboompitten
50 gr fijngeraspte Parmezaanse kaas
3 fijngesneden teentjes knoflook
6 eetlepels olijfolie

Meng de basilicum, pijnappelpitten, kaas en knoflook in een vijzel of met de staafmixer tot je een dikke, groene, aromatische massa heeft.
Voeg beetje voor beetje de olie toe tot ze goed is opgenomen.

Pesto kan natuurlijk voor nog veel meer gerechten gebruikt worden, heerlijk bij een Salade Caprese, bij Carpaccio en nog veel meer, gewoon uitproberen.

 

SPECIAAL VOOR MIJN DOCHTER...

Omdat mijn liefde voor koken ooit in Italie is ontloken wordt er bij ons thuis heel veel Italiaans gegeten...mijn kinderen zijn dan ook absolute fan van de Italiaanse keuken maar ook vreselijk verwend want alles wordt altijd vers gemaakt! Het leuke is dat ze nu zelf deze recepten ook weer overnemen en vanalles willen proberen... Deze zomer heeft onze dochter zich op het pizzadeeg gestort: de eerste keer ging dat niet helemaal vlotjes, de helft lag op de grond maar nu heeft ze het perfect onder de knie. Heerlijke dunne, krokante pizza's met voor iedereen de topping die hij/zij lekker vindt.

Dit is het recept voor de bodem, een beetje gespiekt bij Jamie Oliver omdat ik het exacte recpt niet meer helemaal uit m'n hoofd wist.

Pizzadeeg:
voor 4 grote pizza's of 8 kleintjes.

30 gr. verse gist of 21 gr. gedroogde
30 gr. honing (of suiker)
6 1/4 dl. lauw water
500 gr. bloem van harde tarwe
500 gr. gewone bloem
30 gr. zout
wat extra bloem om je werkoppervlak mee te bestuiven

* Los de gist en honing in 2 dl. water op
* Maak een berg van de twee soorten bloem en zout met een kuil in het midden
* Giet de opgeloste gist in het kuiltje en maak met een hand ronddraaiende bewegingen vanuit het midden naar buiten zodat je langzaam de bloem door het gistmengsel mengt. Giet daarna geleidelijk de rest van het warme water in de kuil en werk hier alle bloem door tot een smeuig deeg. Het kan zijn dat het deeg te droog blijft dan kan je altijd wat extra water toevoegen.
* Hierna gaan we kneden: het deeg rollen, duwen en vouwen steeds opnieuw, minimaal 5 minuten! Als het deeg aan je handen plakt wrijf er dan wat bloem tussen.
* Bestuif nu je handen en het deeg met wat bloem en vorm het deeg tot een slappe bal. Leg dit op de bakplaat, broodplank of zo en kerf het deeg in met een scherp mes.
* Nu moet het deeg rijzen. In principe moet het deeg zich verdubbelen en dit gaat het beste op een warme, tochtvrije, vochtige plek. Voor pizzadeeg heb je ongeveer 30-40 minuten nodig.
* Als het deeg is verdubbeld ga je nogmaals kneden. Kneed en sla alle lucht uit het deeg, 1 minuut lang.
* Nu breng je het deeg in de gewenste vorm. Verdeel het deeg in 4 of 8 gelijke porties. Vorm elke portie tot een bal, bestuif je werkoppervlak met bloem en rol het deeg uit. Altijd van je af rollen en na elke rolbeweging het deeg 'n kwartslag draaien. Rol uit totzeker een dikte van 3/4 cm het deeg zal nog lichtjes rijzen tot 'n cm.
* Leg de bodems op ingevet bakpapier en doe de gewenste topping erop. Bak de pizza's op 240 gr. in 10 minuten tot ze goudbruin en krokant zijn en de topping gaar is.

'N NOOTJE KRAKEN

Toen wij de Bastide zo'n 13 jaar kochten stond er 'n klein ielig boompje naast het zwembad, we hadden geen idee wat het was.... 'n iel stammetje en 'n paar groene blaadjes. Na 'n paar jaar groeien kwamen we er achter, met onze geweldige "tuinkennis" dat het een heuse walnotenboom was. Elk jaar hingen er zo'n stuk of 3 aan....onze illusie van lange wintermiddagen bij het open haardvuur noten kraken bleef lang voor wat 't was. Tot vorig jaar....we hadden zeker wel 20 noten!
Dit jaar, ik weet niet waar het aan ligt misschien het hele natte voorjaar, hangt de boom vol en ben ik gisteren echt aan het plukken geslagen. De boom is allang niet meer ielig maar een stevig kordaat type van bijna 3 meter hoog dus de belofte van jarenlang oogsten zal ie zeker waarmaken...

 

 

Nu nog even 'n paar lekkere recepten erbij zoeken......Sowieso heerlijk is het om in de Italiaanse Pesto de pijnboompitten te vervangen door walnoten!

 

 

 

 

ARTISJOKKEN

In de zomer en vroege herfst zijn ze hier in de Provence overal verkrijgbaar: Artisjokken in verschillende kleuren en maten.....Wij kennen ze eigenlijk alleen maar in de vorm van de artisjokhartjes en bodems die wel eens op de pizza gebruikt worden maar ze zijn ook heerlijk, in z'n geheel als voorgerecht en erg simpel te bereiden......

Kies voor een voorgerecht voor de grote groene artisjokken: 1 stuks per persoon.
Verwijder de steel en de meestal wat lelijke onderste blaadjes, zijn de punten van de andere blaadjes ietsjes bruin knip deze er dan af. Dit is meer voor het oog want je eet de blaadjes niet in z'n geheel op!
Zet een grote pan met water op, doe hier de artisjokken met wat zout in en zorg dat ze onder water staan. Kook de artsjokken ca. 45 minuten totdat de bodem helemaal gaar is, je kan dit controleren door voorzichtig in de bodem te prikken met een vork.
Serveer de artisjokken met een ouderwetse franse vinaigrette en/of 'n lichte knoflooksaus.